segunda-feira, 17 de outubro de 2016

ocaso

Por Ana Paula Perissé




                                    encerra em lápide
                                    o ocaso de vez
                                    ao descender do horizonte
                                    funesto
                                    as sobras que resvalaram
                                    somente a mim



                                    chancela
                                    The End
                                    em mármore pictórico
                                    ao celebrar fragmentos de memória
                                    vã
                                    restos de vento
                                    sopros inacabados



                                    decaden-cia
                                    (de-canta)
                                    sobejos inúteis
                                    ao caminhar sozinha
                                    às ruínas salinas
                                    do suor desperdiçado



                                    caminha
                                    à sós
                                    à toa



                                    (brisa garoa
                                    menina ainda viva.)



                                    e a cada vaga que me traz
                                    o som e a pele molhada
                                    cansada
                                    um oceano rochoso

Nenhum comentário :

Postar um comentário